Ήταν Δευτέρα βράδυ όταν φτάσαμε στο Dal Professore και ο νέος design χώρος ήταν σχεδόν γεμάτος. Για χρόνια όλοι όσοι ήξεραν τον «καθηγητή» τον αναζητούσαν στη Διονύσου στο Μαρούσι. «Η αλλαγή, όμως, έκανε καλό», εξηγεί ο Νίκος Δημητροκάλης. Παθιασμένος με ό,τι κάνει, έζησε χρόνια στην Ιταλία σαν φοιτητής, όταν επέστρεψε άνοιξε φροντιστήριο-από όπου του έμεινε ο τίτλος-και κάποια στιγμή, αποφάσισε να οργανώσει τη δική του ιταλική τρατορία με την άγνωστη κουζίνα της ιταλικής επαρχίας. Άρχισε να φέρνει τυριά και αλλαντικά από τη γείτονα, να φτιάχνει τη δική του φοκάτσια σε ξυλόφουρνο και να οργανώνει ιταλικές βραδιές που γινόταν μόνιμα κοσμοσυρροή. Ο νέος χώρος βρίσκεται πάλι στο Μαρούσι μόνο που εδώ αφήνει πίσω την τρατόρια και περνάει σε ιταλικό εστιατόριο επιπέδου. Μοναστηριακά τραπέζια, μοντέρνες επιρροές και ιταλική φινέτσα που θυμίζει βραδιές στο Μιλάνο. Πάνω από όλα, όμως, ο Δημητροκάλης είναι εραστής των υλικών. «Ο σεβασμός στα υλικά μπορεί να δώσει ένα αποτέλεσμα που να φτάνει και 80% αυτού που θα είχες στην Ιταλία», εξηγεί. Η ταλιάτα του είναι άψογα ψημένη-κόκκινη. «Κάποιοι ζητούν τη φιορεντίνα, την ταλιάτα, καλοψημένα. Είναι σαν να σκοτώνεις το κρέας, όταν του συμπεριφέρεσαι έτσι». Εδώ όλα τα ζυμαρικά φτιάχνονται στο χέρι. Τα λιγκουίνι με κεφτεδάκια και ξινομυζήθρα είναι μεστά και πλούσια και τα φρέσκα ταλιολίνι με λουκάνικο αγριόχοιρου και μανιτάρια πορτσίνι εξαιρετική λιχουδιά. Αποκάλυψη και η μπριζόλα μαύρου χοίρου από τη φάρμα του Μπράλου. Όσο για τα γλυκά, σε κάνουν να νοσταλγείς ταξίδια στη γείτονα. Αφράτο τιραμισού αλλά και ένα προφιτερόλ με κρέμα ζαμπαγιόνε που λιώνει στο στόμα.