Το «Θα πεθάνω αν πεθάνεις» το οποίο παίζεται αυτό τον καιρό στο Χώρος Θέατρο στο Γκάζι σε σκηνοθεσία της Έλενας Πέγκα και μετάφραση του Βασίλη Παπαγεωργίου, είναι ένα θεατρικό έργο που γράφτηκε μόλις πριν δύο χρόνια από τη νεαρή Σουηδή συγγραφέα Anna Maria Nygren, τότε μόλις 25 ετών η ίδια. Περιγράφει την παραβατική ζωή τεσσάρων παιδιών, δύο αγοριών, του Άντυ και του Χάνες, μετά βίας στην εφηβεία τους, 12 χρονών, και δύο μεγαλύτερων κοριτσιών στα 14 τους, της Μούα και της Αύρα.

Η Μούα και ο Χάνες είναι αδέλφια αλλά κυκλοφορούν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον, όπως πάντα συμβαίνει σε τέτοιες ηλικίες, με τους κολλητούς τους. Συναντιούνται οι τέσσερεις τους σε μια αλάνα, ένα μικρό πάρκο στην σχετικά αθέατη πλευρά μιας πόλης, κοντά στη γειτονιά τους και κοκορεύονται αναμεταξύ τους για πράγματα που ξέρουν ή δεν ξέρουν, προσποιούνται τους ξύπνιους και τους σκληρούς σε μια προσπάθεια να κατακτήσουν οι μεν τους δε ή ακόμα και να επιβεβαιώσουν την επιρροή τους στον/στην κολλητή τους. Παιδιά της εποχής μας, στο περιθώριο μιας ζωής προνομιούχας της κοινωνίας της αφθονίας, της κατανάλωσης και της πλήξης, μέρος της οποίας αποτελούν και τα ίδια.

Με αυστηρό σχολικό ντύσιμο, που προδίδει μια αστική και νοικοκυρίστικη προέλευση, σταδιακά θα βγάλουν στην επιφάνεια τα πάθη που κρύβονται κάτω από την τακτοποιημένη βιτρίνα αλλά που στην πορεία, μέσα από απόπειρες εφηβικών πειραματισμών, οι κρυφές τους αυτές πτυχές εκτροχιάζονται: οι πρώτες σεξουαλικές διερευνήσεις –ετεροφυλόφιλες και ομοφυλόφιλες -, η σχέση με τη βία ως επιβολή και προβολή κυριαρχίας στο κοινωνικό παιχνίδι, η επαφή με το θάνατο. Ο θάνατος ενός πουλιού παίζει και το καταλυτικό ρόλο για να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση προς τη συγκρουσιακή εξέλιξη αυτού του κουαρτέτου. Η ζήλεια γίνεται κινητήριος δύναμη και ωθεί τα πράγματα σε μια κορύφωση βίας που όμως δεν αποτελεί και το φινάλε του έργου καθώς η αμφιβολία που μας προκαλούν ως θεατές τα συμβάντα συνεχίζεται με ένα ακόμα πιο αμφίβολου έως και λίγο «μεταφυσικού» τέλους.

Οι τέσσερις νέοι ηθοποιοί που τους υποδύονται, Γιώργος Βουβάκης, Ορέστης Καρύδας, Κατερίνα Μισιχρόνη, Αλεξάνδρα Ταβουλάρη, δεν είναι βέβαια μικρά παιδιά, αλλά μια χαρά ανταποκρίνονται στην θεατρική τους ηλικία και ερμηνεύουν τους ρόλους τους με αρκετή «παιδικότητα» σε ένα κρεσέντο ελαφράδας ανάμεικτης με βία, αν και δεν μας γίνεται σαφές πόσο αδυσώπητος μπορεί να είναι ο κοινωνικός περίγυρος. Η συγγραφέας επιλέγει να φωτίσει την εφηβική ψυχολογία, σαν να θέλει να μιλήσει για τα βασικά ένστικτα που γεννιούνται σ’ αυτές τις ηλικίες και θεριεύουν αργότερα στην ενήλικη μας ζωή.

Η σκηνογραφία του Valentino Marengo υπαινίσσεσαι έναν εγκαταλελειμμένο παιδότοπο, όπως η παιδική ηλικία που σιγά σιγά αφήνουν πίσω τους οι τέσσερεις χαρακτήρες ενώ το τραμπαλίνο που πρόσθεσε λειτουργεί καταλυτικά και συμβολικά κάθε φορά που τα παιδιά αυτά μπαίνουν μέσα να τραμπαλιστούν. Αλλά δυστυχώς ο χώρος του Χώρου δεν μπορεί να δημιουργήσει θεατρική μυσταγωγία, αποδεικνύεται αχανής και σκορπίζει ενίοτε τα συναισθήματα και τα μυστικά των τεσσάρων ηθοποιών. Εντέλει αυτοί είναι όμως που «σώζουν» τη θεατρικότητα του «Θα πεθάνω αν πεθάνεις» ανάγοντας το σε ένα «Shopping and fucking» της εποχής μας, της γενιάς των σημερινών τηνέιτζερ του κατακερματισμένου δυτικού μας πολιτισμού.

Χ.Π.

«Θα πεθάνω αν πεθάνεις» της Anna Maria Nygren
Παρασκευή & Σάββατο 21:00 Κυριακή 20:00

Χώρος Θέατρο
Πραβίου 6 ( Σπύρου Πάτση με Ορφέως )
2103426736

.....Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε περισσότερα