Ένα ελληνικό εστιατόριο με αστικές καταβολές και την καλύτερη ομάδα σεφ που έγινε το hit της σεζόν. Όταν αρχές του καλοκαιριού, μιλώντας με τον Νίκο Καραθάνο μου ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την Hytra, κλείνοντας το μάτι μου είπε για ένα πρότζεκτ που ήταν στα σκαριά. Και ακούγοντας τον να μιλά, το μυαλό σχηματοποιούσε κάτι. «Aν εμείς οι μάγειροι, πιστέψουμε σε αυτό που έχουμε, μπορούμε να γράψουμε τη δική μας ιστορία. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει εστιατόριο που να έχει τη σφραγίδα ότι είναι ελληνικό. Άλλο ‘νέα ελληνική κουζίνα’, που για εμένα είναι και τελείως λάθος σαν έννοια. Δεν θέλω να μπαίνω σε μία κουζίνα και να είναι λες και μπαίνεις σε εργαστήριο. Αυτή τη στιγμή τα παιδιά βγαίνουν από τις σχολές και δεν μαθαίνουν τις βάσεις. Δεν θέλω να ξέρω πώς το κάνεις. Θέλω να το φάω και να κουνήσω το κεφάλι από ικανοποίηση». Αυτό ήταν το ζητούμενο, λοιπόν, για τον Νίκο που υλοποιήθηκε με μια ομάδα άλλων πολύ γνωστών σεφ στο Cookοοvaya! Ένα ελληνικό εστιατόριο με αστικές αναφορές στο ντεκόρ και στην κουζίνα με τις υπογραφές του Νίκου Καραθάνου (ex chef του Hytra), Περικλή Κοσκινά (ex chef στο Αλάτσι), Σπύρου και Βαγγέλη Λιακού (Base Grill και Τραβόλτα) και Μάνου Ζουρνατζή (ex chef του Cucina Povera). Όλοι οι παραπάνω, μάλιστα, έβαλαν έναν έκτο σεφ, τον Σπύρο Παυλίδη (ex-Moouu & ex-Vezene) σε ρόλο «επικεφαλής» να τους συντονίζει και να αφομοιώνει τις ιδέες τους. Έτσι η κουζίνα του Cookoovaya δεν έχει καμία σχέση και επαφή με την έντεχνη, ακριβή και εκλεπτυσμένη κουζίνα του Καραθάνου στην Hytra. Είναι ένα μεγάλο, ανοιχτόκαρδο, φιλόξενο, θερμό εστιατόριο που ταΐζει μεσημέρι και βράδυ από 200 ανθρώπους τη φορά! Πολλά εύσημα αξίζουν και στον Στέφανο Ψυλλάκη (ιδιοκτήτη του μπαρ CV Distiller που μετακόμισε εκεί απέναντι) που δημιούργησε έναν νέο-αστικό χώρο όπου τα πάντα είναι μεν προσεγμένα αλλά και φιλόξενα. Όπως πολύ σωστά έγραψε ένας συνάδελφος: «Στην Cookoovaya λες και ο χώρος που περίσσεψε από την κουζίνα αφιερώθηκε στα τραπέζια και όχι το αντίστροφο». Ξεχωριστά στοιχεία η αρ ντεκό σκάλα, τα δύο μοναστηριακά τραπέζια, τα κυβιστικά φωτιστικά που κρέμονται από ψηλά… Το μενού χωρίζεται οριζόντια σε κατηγορίες και όχι σε πρώτα και κυρίως. Έτσι έχουμε τις πίτες και τα είδη του ξυλόφουρνου, τις σούβλες και τα ψητά της ροτισερί, τα ωμά ορεκτικά με τις σαλάτες κ.ο.κ. Επίσης, παρατάσσονται οι πλάκες ψησίματος για το ψάρι, οι φριτέζες για τα τηγανητά, κ.ο.κ. Το στοίχημα όλο είναι πάνω στις πρώτες ύλες. Τα κρέατα είναι από τον Αρτέμη Περιστεράκη από τη Νάξο, κρεοπώλη στα Κάτω Πετράλωνα και διαθέτει μεταξύ άλλων εξαιρετικό ελληνικό μοσχάρι (φρέσκο, για μαγειρευτό, όχι σιτεμένο για μπριζόλα) και πεντανόστιμα τυριά του τόπου του. Κάποια άλλα από τη φάρμα Μπράλου στη Φθιώτιδα, τα χόρτα από τον «τροφοσυλλέκτη» Σωτήρη Λυμπερόπουλο. Αξίζει να δοκιμάσετε το carpaccio βοδινού με καπνιστό χέλι και μαγιονέζα, τη χορτόπιτα, το μεδούλι σε φρυγανισμένο ψωμί ή το τηγανητό χοιρινό που συνοδεύεται από ένα ποσαρισμένο αυγό, το χοντρό «κοχύλι» (pasta) γεμιστό με μοσχάρι ή το κατσικάκι με τραχανά και τα σουβλάκια από μαύρο χοίρο.