Η θεατρική παράσταση  The curing room όπου η διανομή απαρτίζεται από επτά γυμνούς άντρες ηθοποιούς μέσα σε ένα εντελώς γυμνό σκηνικό, βασίζεται σε ένα αληθινό γεγονός που καταγράφηκε ως ένα ακόμα της μακριάς λίστας θηριωδιών που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Γιατί απάνθρωπες θηριωδίες -που μπροστά τους ωχριούν οι σύγχρονες βαναυσότητες των πολεμιστών του Χαλιφάτου-, συνέβησαν και έξω από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης των Εβραίων. Συνήθως από τους Ναζί με στόχο Σλάβους και ειδικά Ρώσους.

Η ιστορία των επτά Σοβιετικών στρατιωτικών και αξιωματικών που κλειδώθηκαν από Γερμανούς στρατιώτες κατά την αποχώρηση τους από την Πολωνία τον Απρίλιο του 1944 σε ένα κελάρι μοναστηριού χωρίς ρούχα, τροφή ή πρόσβαση σε νερό αποτελεί γνωστή περίπτωση κανιβαλισμού καθώς οι μοναδικοί δύο επιβιώσαντες έγιναν αντικείμενο μελέτης. Οι Ναζί στόχευαν, και δεν ήταν η πρώτη φορά που το έκαναν, ούτε οι μόνοι, στο να ωθήσουν τους εχθρούς τους σε ακραίες συνθήκες ώστε να «αποδείξουν» τα ζωώδη ένστικτα όσων θεωρούσαν κατώτερους τους.

Ο Αμερικανός ηθοποιός και συγγραφέας David Ian Lee εμπνεύστηκε από το ιστορικό γεγονός και έγραψε για το θέατρο ένα σοκαριστικό έργο το οποίο σκηνοθέτησε στο Vault Theater ο Δημήτρης Καρατζιάς. Η οποιαδήποτε «ηδονοβλεπτική» διάθεση φεύγει αμέσως. Η γύμνια των ηθοποιών ωθεί σε αυτό που είχε ωθήσει και τους πραγματικούς δράστες. Στην απόλυτη εξαθλίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Για περίπου μιάμιση ώρα ακολουθεί μια εξουθενωτική παράθεση ανατριχιαστικών γεγονότων. Ερμηνεύουν οι νέοι σε ηλικία ηθοποιοί Νίκος Γκέλια, Στέλιος Καλαϊτζής, Μάνος Κανναβός, Παναγιώτης Μπρατάκος, Θανάσης Πατριαρχέας, Βασίλης Τσιγκριστάρης και Στέλιος Ψαρουδάκης.

Στην πρώτη μισή ώρα επικρατεί αισιοδοξία, τήρηση της στρατιωτικής ιεραρχίας, σεβασμός στα «ανθρώπινα» ιδεώδη, ηρωισμός! Το τέλος του πολέμου πλησιάζει και όλοι περιμένουν ότι από στιγμή σε στιγμή το βάσανο θα τελειώσει. Ότι θα καταφθάσουν τα ρωσικά στρατεύματα και θα τους βγάλουν από τη φυλακή τους πριν γίνει ο τάφος τους. Οι ώρες περνάνε με υπερφίαλες περιγραφές ανδραγαθημάτων, συμμετοχής στην Οκτωβριανή επανάσταση, σεξουαλικών επιδόσεων. Ανάμεσα τους υπάρχει και ένας καθυστερημένος οπλίτης. Αυτός γίνεται και ο πρώτος στόχος στη σκέψη ανθρωποφαγίας που αρχίζει να κλωθογυρίζει στο μυαλό τους όταν μετά από εννέα ημέρες ασιτίας αναζητούν επιλογές επιβίωσης. Ο μόνος που αρνείται να προχωρήσει σε μια τέτοια απάνθρωπη κίνηση είναι ο ανώτερος τους λοχαγός. Τα πράγματα από κει και πέρα παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Τα ξεσπάσματα οργής και απελπισίας, η αποκτήνωση, η πρωτόγονη βία και η αναστολή κάθε ηθικής κινούν το έργο το οποίο χαρακτηρίζεται από πολλαπλές κορυφώσεις. Οι ερμηνευτές της παράστασης του Vault ανταποκρίνονται θαυμάσια στο τόσο απαιτητικό εγχείρημα σε σημείο που θα έλεγες ότι στιγμές στιγμές καταβάλουν μεγαλύτερη ενέργεια απ’ό, τι θα έπρεπε. Η παράσταση ακολουθεί μια ακαδημαϊκή γραμμική αφήγηση όπου το μόνο αντισυμβατικό στοιχείο είναι η γύμνια των ηθοποιών. Σαν να θέλουν να κρύψουν αυτή τη γύμνια, σχεδόν αμυνόμενοι, παίζουν τόσο υπερβολικά που στο σκηνικό ενός κανονικού σπιτιού υπό κανονικές συνθήκες θα το απέφευγαν.

Καθώς ο χρόνος τρέχει, είναι σαφές ότι η ελπίδα τους να σωθούν έχει εξαντληθεί και θα περίμενες από τους ερμηνευτές μια μεγαλύτερη κόπωση και παραίτηση. Ήδη τα βρωμισμένα κορμιά από το σύρσιμο στο πάτωμα, τα αίματα που τρέχουν (το μόνο εξωτερικό εφέ μαζί με ανθρώπινα οστά που χρησιμοποιούν ως εργαλεία), έχουν σκιαγραφήσει την αποκαρδιωτική εικόνα των εξαθλιωμένων αντρών. Το έργο το τελευταίο μισάωρο επαναλαμβάνεται και νομίζεις ότι θα  εξαντληθεί η δικιά σου υπομονή ως θεατής, αλλά σε προλαβαίνουν οι σπαρακτικές ερμηνείες του φινάλε των δύο που έχουν απομείνει, Νίκο Γκέλια και Παναγιώτη Μπρατάκου.

Το The curing room έρχεται να μας υπενθυμίσει πόσο λίγο απέχει ο άνθρωπος  από τον πρόγονο του. Πόσο τα ένστικτα μας υπό όρους μπορούν να παρακάμψουν κάθε έννοια πολιτισμού. Φεύγοντας από το θέατρο ξέρεις ότι αυτή η διαπίστωση καραδοκεί και πέρα από το νυχτερινό δελτίο ειδήσεων και τις φρικαλεότητες που συμβαίνουν ακόμα και αυτή τη στιγμή ανά τον κόσμο σε Ανατολή και Δύση. 

Χ.Π.