Τετάρτη βράδυ, κατεβαίνουμε την Ερμού. Νεαροί κάθονται στα μαρμάρινα διαζώματα γύρω από τη Μητρόπολη πίνοντας ένα ποτήρι κρασί, παρέες γελούν σε παγκάκια, τουρίστες κοιτούν περίεργοι μια πόλη που ζει κυρίως το βράδυ. Η Αθήνα δεν ήταν ποτέ ωραία. Με την τουριστική έννοια της Ρώμης ή του Λονδίνου. Είχε, όμως, κάτι το απροσδιόριστο. Μια αύρα ανθρώπων. Έτσι και στο Heteroclito. Ωραίο δεν το λες-υπάρχουν και καλύτερα από άποψη design-αλλά κάτι σε τραβά να επιστρέψεις. Πριν μερικά χρόνια, άλλωστε, τα wine bars ήταν άγνωστη ιστορία για την Αθήνα. Και όταν άνοιξε το Heteroclito οι περισσότεροι δεν του έδιναν παρά μερικούς μήνες ζωής. Κατά ένα περίεργο τρόπο, όμως, όποιον ρωτήσεις σήμερα ποιο είναι το καλύτερο wine bar της πόλης μπορεί να διστάσει αλλά τελικά, στο Heteroclito θα καταλήξει. Μια μπάρα όλη και όλη και παιδιά που γνωρίζουν το αντικείμενο. Το κρασί, δηλαδή, χωρίς, όμως, να το κάνουν θέμα. Εδώ θα σου φέρουν κάθε εβδομάδα και καινούργιες ετικέτες να δοκιμάσεις στο ποτήρι. Χωρίς στεγανά. Θα δεις ωραία ελληνικά και μερικά ξένα, κυρίως άγνωστα και ψαγμένα και αυτό κάνει τη διαφορά. Και βέβαια, ο κόσμος. Χαλαρός, άνετος, 25άρηδες με παρέες που γελούν πολύ, πίνουν όσο πρέπει και κάθονται με τις ώρες στα απέναντι μαρμαράκια-γιατί στο Ηeteroclito δεν χωρούν πολλοί-κρατώντας τις νύχτες ζωντανές… Τα Forbes τo περιέλαβε στους 10 λόγους να αγαπάς την Αθήνα και η Huffington Post στα καλύτερα μέρη να φας και να πιεις στην πόλη. Και όλα αυτά με τιμές που σπάνια υπερβαίνουν τα 2,5€. Κάτι λέει αυτό για την επιτυχία.